ความสามารถด้านนาฏศิลป์และดนตรี

ความสามารถด้านนาฏศิลป์และดนตรีเป็นผู้ได้รับการถ่ายทอดทางสายเลือดครอบครัวฝ่ายมารดา โดยมารดามีชื่อเสียงด้านาการฟ้อนเจิงดาบของจังหวัดลำปาง ได้รับดาบแม่เจิงก่าเกิ้ง และได้รับอิทธิพลทางดนตรีจากลุงโด้ด รัตนชัย หัวหน้าแตรวงและอดีตนักดนตรีคุ้มหลวงลำปาง ทั้งร่วมบรรเลงกับวงของลุง ประกอบหนังเงียบที่โรงหนังตงก๊ก และเฉลิมวัฒนา จังหวัดลำปาง ประกอบกับในวัยเด็กคลุกคลีกับช่างศิลป์ที่วัดช่างแต้มได้เรียนอาคมจากตำราลาวกับหมอลาวและการเขียนฉากลิเกไทลื้อ

ในชีวิตยังได้มีโอกาสคลุกคลีกับนักแสดงกายกรรม ละครเวที ทั้งของไทยและจากเซี่ยงไฮ้ อาทิ ศิลปินนักแสดงจีนชื่อดัง อูลี่จู และคณะ เป็นต้น ในปี พ.ศ. 2486 ฝึกการรำวงพื้นบ้านจากชุมชน จนสามารถร่วมออกแบบท่ารำได้ และฝึกรำวงมาตรฐานจากโครงการอบรมของรัฐบาลในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ได้ร่วมโครงการประกวดแข่งขันรำวงมาตรฐานในงานวัฒนธรรมตามนโยบายของรัฐ ที่วัดเขากบ จังหวัดนครสวรรค์ ได้รางวัลชนะเลิศ ระหว่างที่พักอยู่ที่ จ.นครสวรรค์ ได้เรียนิชาวาดเขียนจากครูเสน่ห์ จนสามารถเขียนภาพและการ์ตูน เป็นนักเขียนให้แก่หนังสือพิมพ์ท้องถิ่นที่นครสวรรค์ได้ขึ้้นครูวิชาคงกระพัน ศิลปะพื้นบ้านสามชีวิต (ศิลปะการป้องกันตัว) จากตลาดลาว จังหวัดนครสวรรค์ ในปี พ.ศ. 2496 ได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุ โดยเจ้าคุณสีหสุวรรณวิสุทธิ์ วัดเชียราย อำเภอเมือง จังหวัดลำปาง เป็นพระอุปชฌาย์และได้เรียนภาษาบาลีพื้นฐานกับมหาชื้น วิบูลย์ ที่วัดบุญวาทย์วรวิหาร จังหวัดลำปาง ปี พ.ศ. 2496 - 2497 เรียนถ่ายภาพ วิชาการหนังสือพิมพ์ สำนักงานหนังสือพิมพ์คนเมือง เชียงใม่โดยอาจารย์สงัด บรรจงศิลป์ ทำให้มีโอกาสเก็บเกี่ยวข้อมูลและประสบการณ์ท้องถิ่น

ในปี พ.ศ. 2497 เกิดความประทับใจกับการบรรเลงไวโอลินจากนายซีคิ้ว แซ่โง้ว ชาวนครสวรรค์ ซึ่งเดินทางเยี่ยมที่ลำปาง จึงเริ่มหัดตั้งแต่บัดนั้น ต่อมาได้เรียนอย่างถูกหลักวิธีสากลทั้งปฏิบัติและทฤษฎีจากมิชชันนารี หญิงชาวอเมริกัน ชื่อ Mrs.Gennie Judee แะล Mrs.Dorse Bradborne

ปี พ.ศ. 2504 ได้รับแรงบันดาลใจจากการเล่นกีตาร์ของ ดร.บุุญทียม เจริญยิ่ง จึงหัดด้วยตัวเองจากตำราของ Nick Ka Maninoft และใช้บรรเลงประกอบการเผยแพร่ ธรรมะปี พ.ศ. 2540 ได้เรียนกับศิลปินระดับต้นๆ ของประเทศจีน คืออาจารย์ถังยู่บี้ ผู้มีความสามารถในการฟ้อนแบบยูนนานและทิเบต รวมถึงบัลเลต์ ทั้งที่ประเทศไทยและเดินทางไปศึกษาแลกเปลี่ยนที่ประเทศจีน ปี พ.ศ. 2541 เริ่มใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์ Encore ในงานดนตรี นับเป็นก้าวสำคัญในการบันทึกทำนองเพลงโบราณไว้ทั้งระบบตัวโน๊ต และเสียง ทั้งใช้ผลิตงานวงดนตรีพื้นเมืองเผยแพร่ในหลายกรณี อาทิบันไดเสียงจากเพลงปากที่เครื่องดนตรีพื้นเมืองไม่อาจบรรเลงได้ ฯลฯ นายศักดิ์ สักเสริญ รัตนชัย มีอาชีพและตำแหร่งหน้าที่ที่เกี่ยวข้องกับศิลปะการแสดงโดยเฉพาะเกี่ยวกับการแสดงพื้นบ้านเป็นผู้ที่ทำงานด้วยความรัก ความพากเพียร และศรัทธาต่อวิชาชีพ มีความอดทนที่จะพัฒนางานให้มีประสิทธิภาพ และประสิทธิผล เป็นที่ยอมรับนับถือกันในวงกว้าง ดังที่ได้รับการเชิดชูยกย่องให้ดำรงตำแหน่งหน้าที่ต่างๆ ทั้งของราชการและเอกชนสรุปได้ ดังนี้

1. ผู้อำนวยการหอจดหมายเหตุ เครือข่ายมรดกวัฒนธรรมภาคเหนือ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง
2. ผ้เชี่ยวชาญประจำสำนักศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง
3. ผู้อำนวยการสถาบันศิลปวัฒนธรรมโยนก วิทยาลัยโยนก ปีพุทธศักราช 2533 -2557
4. เจ้าของและบรรณาธิการ หนังสือพิมพ์เสียงโยนก
5. นักเขียนประจำคอลัมน์ของหนังสือพิมพ์ไทยนิวส์และหนังสือพิมพ์ลานนาโพสต์
6. นักจัดรายการวิทยุคลื่นเอฟเอ็ม สถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศไทย จังหวัดลำปาง