เป็นรูปซุ้มประตูโขงซึ่งเป็นสัญลักษณ์ทางศิลปกรรมอันโดนเด่นของจังหวัดลำปาง ซุ้มประตูโขงเป็นซุ้มประตูทางเข้าศาสนสถานในพุทธ ศาสนา ซึ่งมีอายุเก่าแก่ย้อนไปถึงพุทธศตวรรษที่ 21 การตกแต่งบน ซุ้มประตูโขงด้วยลวดลายของพรรณพืช มนุษย์ อมนุษย์รวมทั้งสัตว์ทั้งหลายในรูปแบบที่ไม่มีจริงในธรรมชาติ มาจากคติที่ว่า พุทธสถานเปรียบเสมือนดินแดนศักดิ์สิทธิ์ เป็นอีกโลกหนึ่งต่างจากโลกมนุษย์ปกติ และระหว่างโลกมนุษย์กับดินแดนศักดิ์สิทธิ์นั้น จะมีสถานที่หนึ่งเรียกว่า ป่าหิมพานต์ ซึ่งสถานที่แห่งนี้ เต็มไปด้วยความอุดมสมบูรณ์ของพืชพันธุ์และสิ่งมีชีวิตทั้งหลาย แต่สิ่งต่างๆ เหล่านั้นมีลักษณะพิเศษไม่เหมือนในโลกมนุษย์ ซุ้มประตูโขงจึงเป็นเหมือนหน้าด่าน หรือเป็นเขตแดนระหว่างโลกมนุษย์กับดินแดนศักดิ์สิทธิ์ เป็นสัญลักษณ์ของป่าหิมพานต์