จารึกสร้างวิหาร วัดบ้านเอื้อม

สรีสวัสสดี จาริพุปปะวิหารัง มังคละวุฒิกถา จุลสกะได้ ๑๒๘๑ ตัว มะแม สนำกัมโพชชะขรอมภิไสล สระเดฌเข้ามาในอุตุระดูเหมันตา ฤกษ์ตุมาสะปุณณะมีจิตระคุรุวาระไถน ภาสาไทยว่าปีกัดเมด เดือน ๖ เหนือ เพง เมงวัน ๕ ไทยล้วงเร้า ติถี ๑๕ ตัว นาทีติถี ๓ ตัว ฤกษ์ได้ ๑๐ ตัว นาทีฤกษ์ ๓๖ ตัว พระจันทจรณะยุคคะติ สระเดฌเข้ามาเทียมพระนักขัตตะฤกษ์ตัวถ้วน ๑๐ ชื่อว่า มาฆะเทวตา ปรากฏในสิงฆะเตโชราสี อตีตะวระพุทธสาสนาอันค่าล่วงแล้ว ๒๔๖๑ พระวะสา อธิกาปลาย ๖ เดือน ปลาย ๒๙ วัน อนาคตวระชินะสาสนาพระเปนเจ้ายังจักมาพายหน้าบ่น้อยยัง ๒๕๓๘ พระวะสา อธิกาปลาย ๒ เดือน ปลาย ๑ วัน ตั้งแต่วันแรมค่ำคือวันพรูก ถูกโบราณฏิกามาริณีสังเกด เหตุเอาบวกสมกันเตม ๕๐๐๐ พระวะสาบ่เสษ เหตุนั้นหมายมีสมณะสัทธาแลมูลสัทธาผู้ข้าทังหลายทังพายในพายนอก พายในหมายมีครูบาเจ้าคันธา เปนเคล้าพร้อมด้วยพระอภิวงส์ ผู้เปนภาระแทนเจ้าคณะแล อุปัชฌายะบัญซาการตำบลบ้านเอื้อม จังหวัดเมือง(ลำปาง) เปนปละธานตลอดถึงอันเตวาสิสสานุสิสาชุองค์ๆ หนพายนอกหมายมีพ่อเจ้าบุญญวาทวงส์มานิต เจ้าปกคลองจังหวัดนครลัมปาง เปนเคล้าพร้อมกับด้วยราชเทวีแลอะคะซายา บุตตาบุตตีชุองค์ๆ ตลอดถึงทาสาทาสีเปนที่สุด พายในบ้านเอื้อมที่นี้ หนพายนอกหมายมีสัทธาตีนชองร่องวัดสันนิบาน ท่านเข้าและผู้ใหญ่บ้าน ท้าวหมื่นขุนแสนแก่วัดอาจารล่ามวัดแก่เถ้าชุหนุ่มเหน้าชายยิงชุถ้าน ก็มีมะโนบุพพภาคะเจตนาสัทธาอันเหลื้อมใส มีใจใฝ่ทางทานก็มาบังเกิดด้วยเจตนา อะสังขาริกะจิต แล สะสังขาริกจิต ติดในพระพุทธสาสนาเปนอันยิ่ง จิ่งได้เลิกล้างริรังสล้างแปงยังพระวิหารไว้ค้ำชูโชฏกะสาสนา ๕๐๐๐ พระวะสา ให้เปนถาวระวัดฒะการตราบสิ้นกาลนานนี้ ขอจงให้เปนประโมปะกะตุปปะนิไสย เปนประไจค้ำชูผู้ข้าทังหลายไปชุภะวานะภะวะไจ้ๆ ตราบต่อเท้าได้หว้ายรอดเวียงแก้วยอดมหาเนรพาน ในภะวะอนาคตกาลอันจักมาพายหน้านั้นจุงจักมีเที่ยงแท้แก่ผู้ข้าทังหลายชุตน ชุพระองค์ ชุผู้ ชุคนแด่เทอะ ลงนาม พระวงษ์ ลิกขิตร์