จารึกวิหาร ๑ วัดสบตุ๋ย

จุฬสักกราชได้ ๑๒๙๔ ตัว ปลีเต่าสัน เดือน ๓ เปง ได้เทพระวิหานหลังเกล่า ได้แลกลงมือออก ๑ ค่ำ วัน ๕ ช่วยกันริรังส้างแปงสำเรฌแล้วสมควรจัดถวายหื้อเปนทาน จิ่งได้ธำจาฤกส์ไว้ดังต่อไปนี้ มังคละวุฒิกถา สรีสวัสสดี นะมะสาตุ นะวะกัมมัง ภวิหารัง ริกขิตตัง เสลัง ปวัตติถาวระวัตถุ จุฬสักกราชได้ ๑๒๙๔ ตัว ปลีระกา สนำกัมโพชชะขรอมภิไสรเข้ามาในคิมหันตะริตตุ จิตรสุกละปักขมา สัณณระ สมะสุกขวะดี วาฬุไถง ไทยภาสาวาปลีกล้าเร้าเดือน ๗ เปง เมงวัน ๖ ไทยเต่าไจ้ย นาทีติถี (๓) ตัว นาทีฤกษ์ ๓๖ ตัว ติถีได้ ๑๔ พระจันท์จรณะแก่กล้ายุโยษโสทธกาน เสมียงเมี่ยงม่ออย่ายหัวรถล่อทิพยาน เดินจอรอัน สอดชอน ได้ด้วยมล้าอัสสะดอน ๔ ตัว องอาจ แบกหัวรถราชนำเดินเทียวเหาะเหินเข้าสู่เขาเปนคู่ พระนักขัตตะฤกษ์ตัวถ้วน ๑๒ ชื่อ มาฆะเทวตา ปรากฏตั้งอยู่ปถะวี ยังกัญญะรวายสี อตีตะวระพุทธสาสนาคล่าร่วงแล้วได้ ๒๔๗๖ พระวัสสา อธิกาปลาย ๙ เดือน ปลาย ๑๒ วัน นับตั้งวันนี้คืนหลัง อนาคตะวระพุทธสาสนายังจักมาพายหน้าบ่น้อยยัง ๒๕๒๓ พระวัสสา อธิกาปลาย ๒ เดือนปลาย ๑๕ วัน นับวันพรุกถูกตามฏิกาชินาการะมะริณีอันมหาพิลางคะสัมมิหะระสีเจ้า หากวิสะชนามาแต่เคล้า พระอริยะเจ้ากล่าวไว้ว่าเปนวันดี ปถมะเดิมธีแต่ก่อน มีใจบ่หย่อนด้วยเจตนา สมณะสัทธาหมายมีครูบาอินทปัญญา ตนเปนเจ้าอาวาส พร้อมกับสมณะชาดหมู่อันเตวาชุตน สัทธาหนพายนอกทังสองคนา ผู้ข้าทังหลายมีบุพพเจตนาจิตเหลื้อมใสในไตรระฏะณะแก้วเจ้าทัง ๓ ประกาน จิ่งพร้อมใจกันเลิกพระวิหารหลังเก่าเพื่อกัวหลุหลังซุดซมลงไป เพราะสะนั้นจิ่งได้พากันบริจากซับเปนจำนวนเงิน ..... แล้วผู้ข้าทังสองคนาปติสังขอนขึ้นมีขงาดยาว ๑๐ วา กว้าง ๕ วา สูง ๑๓ วา ๒ สอก จิ่งถูกรักขณะรูปพระวิหาร แล้วผู้ข้าทังหลายจิ่งถวายให้ไว้ยในกางพระระฏะณะแก้วเจ้าทัง ๓ ประกาน แล้วมีไทยทานทังหลายนาๆ ต่างๆ มาให้เปนทานเถิงพระแก้วเจ้าทัง ๓ แล้วผู้ข้าทังสองคนาเพื่อว่าจักขอเอาโลกิยะ โลกุตตระธัมมเจ้า ๙ ประกาน สิบประกาน ว่าสันนั้นแท้ดีหลี มีนิพพานังเปนสิบ มากแม้นว่าผู้ข้ายังไม่ได้เทื่อ ยังท้วนเทียวไปมาในวตะสงสานหลายชาด ขอจุงหื้อได้พบพุทธบาดสาสนาเปนเที่ยงแท้ดีหลี นิจจัง ธุวัง นิพพานัง ประมัง สุกขัง