จารึกสร้างอุโบสถ วัดเข้าหมู่

ปฐมะเมื่อก่อส้างหัวที ปลีกล่าเร้า เดือน ๖ เหนือ ขึ้นค่ำนึ่ง เมงวัน ๔ ไทยเปิกสง้า ได้ปกเสาวันนั้น เถิงปลีดับไคล้ เดือน ๖ เปง เมงวัน ๗ ไทยเปิกไจ้ จุฬสักกราชได้ ๑๒๙๗ พุทธสักกะ ๒๔๗๘ จิ่งยอถวายเปนทานแก่ติรัตตณะแก้วเจ้า ๓ ประกาน วันนั้น ทันนิมนพระสังฆะคนาวา ได้ ๕๗ ภะอง ได้มารับไทยทาน สมนะสัทธาหมายมี สาธุเจ้าอินธะนน ภละอุปปัชฌาเปนเคล้า ภ้อมดับด้วยสิกยมชุตน หนพายสัทธาพายนอกหมายมีแกล่หนานอภิวง แลนายอินทา น้อย..... น้อยเมด นายเปี้ย น้อยไช นายหน้อยคำ นายจันคำ นายจันตุ่น นายเขียว ลุงชา ลุงสุก นายมา นายเถา นายโละ นายเสา ปฐมะมูลลสัทธาบ้านสีเกล้ามีเจ้าแคว่นภยาสีธิ นายพุด นางบุนปัน เปนสัทธาเคล้า นายนอง นางมุน ลุงหลาน นางบัวเขียว นายคำหน้อย นางจันแก้ว น้อยมุน นางปัน แลสัทธาบ้านหนองยางใต้วัดเหนือวัด ชุหอชุเรือนบ่เว้นแวดสักคน ได้ส้างยอถวายหื้อเปนทาน ผู้ข้าทัง ๒ คนาขอหื้อเปนประไจยคล้ำชูยังตนตัวแห่งผู้ข้าทั้งหลายตราบต่อเท้าได้เถิงนิพพานแด่เทอะ ได้ปฏิสังขอรส้างลวมเงินทังมวนเสี้ยงไปสองพันปลายร้อย ๔๙ บาด ๒๑๔๙ บาด อายุธุเจ้าได้ ๖๒ ปลี ภันสา ๔๑ ภวัสสา ได้หื้อทาน วิหาลัง นิพพานัง ปัจจะโย โหนตุ นิพพานัง ประมัง สุกขัง