จารึกตุงกระด้าง วัดพระธาตุลำปางหลวง

จุฬพทะได้ ๑๒๘๙ ตัว ปีลรวายยี เดือน ๘ ขึ้น ๑๓ วัน ๗ ปถมะมุลสัทธากดหมายมีธุเจ้าอภิวงสา อาวาส ถัดนั้นมาหมายมีพ่อเลี้ยงแสนเทพ ภ้อมด้วยภริยาลูกเต้าชุคน ถัดนั้นเล่าหมายมีผู้ใหญ่น้อย พรมเสนา ถัดนั้นหมายมีธ่านหนานไชย อาจาน ถัดนั้นเล่าหนานอภิวงสา ภ้อมด้วยภริยา ถัดนั้นเล่าหนานกาวี ภ้อมด้วยภริยาชุคน ถัดนั้นเล่าหมายีน้อยยด ภ้อมด้วยภริยาชุคน ถัดนั้นเล่าหมายมีภ้อมด้วยภริยาชุคน ถัดนี้นเล่าสัทธาบ้านนาเวียงทังหลายชุใหญ่น้อยชายยิง ก็ได้สมัคคพร้อมเพียงกันเวียกส้างห้างแปลงยัง ธัชชวผลิตัง ยังทุงสิลา ๒ ผืน ไว้หื้อเปนทานแก่พระมหาชินธาตุเจ้า ตราบต่อเท้า ๕๐๐๐ พระวัสสา ด้วยกุสลบุญราสีอันผู้ข้าทังหลายต่างปู่ชาแลหื้อทานนี้ ขอเปนประไจแก่สัมปัตตะสุข ๓ ประกาน มีนิพานเจ้าเปนยอด ขอพันรอดอย่านาน กันบ่ได้เถิงแก่นิพานเจ้าอันประเสิฏ จุงนำเอาตัวแห่งผู้ข้าทังหลายได้ในขะกูนอัน ๓ ประกาน มีขัตติยะ พราหมณ์ คหบดีเสฐี หื้อเปนดีมั่งมูนทุนเม้า ด้วยอันมาก อาจจักคณะนาอ่านนับได้ หื้อยุท่างกินแลทานไปไจ้ๆ คันผู้ข้าได้เกิดในขัตติยกุล หื้อผู้ข้าได้ประกอบชอบทสสราชธัมม์สิบประกาน หื้อรู้กินทานไปชุชาด อย่าหื้อมีพยาธิสักสิ่ง นิพานัง ประมัง สุขัง นัจจัง จิ่งถ้วนเทอะ