ด้านที่ ๑
มังคละวุฒิ จตุสาลาทานัง สวัสสะติสรีภะนะมะสะตุ จุฬศักกราชได้ ๑๒๗๕ ตัว ในสนำกัมโพชชะภิไสร เข้ามาในเหมันตา ปณะริมหาอุตุมาสะผละคุณณะสุกขะ ปุณณะมี วาฬไถงไทยภาสาว่าปลีกล่าเปล้า เดือน ๖ เปง เมงวัน ๓ ไทยดับเหม้า ติถี ๑๒ ตัว นาทีติถี ๒๗ ตัว พระจันทะจะณะเสมียงเมียงม่อ อว่ายหน้าร่อนักขัตตฤกษ์ตัวถ้วน ๑๐ ชื่อว่า มาฆะ มาพระกฎในสิงฆะเตโชรวาศี นาทีฤกษ์ ๕ ตัว ส่วนอตีตะวระพุทธสาสนาค่าล่วงแล้วได้ ๒๔๕๖ ภะวัสสา ปลาย ๙ เดือน ปลาย ๒๙ วัน ปลาย ๓ ยาม นับตั้งแต่วันนี้คืนเมือหลัง ส่วนอนาคตะวระพุทธสาสนายังจักมาพายหน้าบ่นับยัง ๒๕๔๓ ภะวัสสา ปลาย ๘ เดือน ปลาย ๒๑ วัน ปลาย ๑๐ ยาม ตั้งแต่วันภูกนี้พาย ก็ถูกด้วยดังวิมะติวิโนทะณีสัมมิหะ ระสีเจ้าหากวิสะชะนาไว้ว่า ๕๐๐๐ วัสสา บ่เสศ เหตุนั้นเล่าหมายมี ปถมะมูลละสัทธาผู้ข้า