จารึกดอยจำ

ศรีศุภมัสดุ มหาศักราชได้ ๑๔๒๔ ตัว จุลศักราชได้ ๘๖๔ ตัว เป็นปีโดยคดีมคธว่าปีจอ พอหนไทยว่าเต่าเส็ด สำเร็จในเดินเจียง เรียงดิถีถ้วนเก้า เข้าอุตราษาฒคาดด้วยนักษัตร จัดเป็นรืก ๒๑ ตัว วันอาทิตย์เม็ง เล็งหนไทยว่าเปลิกยี ยามแตรจักใกล้เที่ยง เปียงดูนพเคราะห์ทั้งหลาย หมายในทวาทสอาวาส มีพระราชอาทิตย์และอังคารอยู่ในตุลย์ ขุนพระศุกร์แลพุธอยู่ในกันย์ พระจันทร์กอบด้วยลักค์ ตระสักอยู่ในมังกร ราหูจรในเมษ ห้องวิเศษพฤษภพบพฤหัสบดีอยู่ พร้อมเป็นคู่เมถุน ขุนพระเสาร์อยู่หั้น ชั้นให้เป็นสักขุภายบน หนภายต่ำส่ำมนุษย์วิสัย ไถรเป็นเค้าว่า น้าสมเด็จบพิตรพระเป็นเจ้าหากเป็นอาทิ ห้องพระราชมนตรี มีพันโคดพวกขัน หมื่นน้อยคำชลูนจุลาต้องแต้ม เจ้าร้อย