จารึกธรรมาสน์ วัดลำปางกลางตะวันออก

จุดสกพทะ ๑๒๒๗ ตัว ปลีดับเปล้า เดือน ๗ ดับ วันจันไทยกัดไจ้ สัทธาท้าวอินท์แลภริยาลูกเต้า พ่อแม่พี่น้องชุคน ถัดนั้นอ้ายดวงแก้วแลภริยาลูกเต้า พ่อแม่พี่น้องชุคน มีเจตนาสัทธาปงเชื่อยังธัมม์คำสอนพระพุทธเจ้า จิ่งบังเกิฏยังมหากุสลญาณสัมปะยุตตะอสังขาลิกะจิต ติดด้วยปุญาภิสังขาระอันยิ่ง จิ่งจักได้ริรังส้างแปงยังธัมมาสนะ แลจองสัง แลส้างธัมม์สิบชาต แลอภิธัมมาเจดกัมภี ธัมมาสแลจองสังประดับด้วยแก้วแลคำ ธัมมาสค่าจ้าง ๒๐๑ ปลายสลึง เสี้ยงคำ ๘๙๐๐ เปนเงิน ... ค่าหาง ๕ แถบ ค่ารัก ๗ แถบ ค่าแก้ว ๓๐ แถบ สังรวมทังมวนทังคัวทานเปนเงิน ๕๑๙ แถบ ปลายสลึง ทานไว้ยกับสาสนา ขอจุงเปนประโม ปกะตุ นิไสย ประไจค้ำชูยังตนตัวแห่งผู้ข้าทังหลายไปตราบต่อเท้ารอดเวียงแก้วยอดเนรพาน นิพพานัง ประมัง สุกขัง ด้วยเตชะกุสลนาบุญอันใหญ่กว้าง อันข้าทังหลายได้ส้างพ่ำเพงมาคือว่า ได้หื้อทานธัมมาสนะแลแท่นจองสังอันนี้ ขอหื้อผู้ข้าทังหลายทังยิงชายใหญ่น้อยได้สุข ๓ ประการ มีนิพพานเปนยอดแท้เปนหมั้นอย่าคาดอย่าคา ยังถงท้วนเทียวไปมาในวัตตสงสาน ไป่ได้เถิงนิพพานเทื่อดังอั้น ที่ร้ายมี ๘ แห่ง อย่าได้แต่งตนไป มีต้นว่า ปจันตโช อรูปโช วิการะโคนิริโล เปโต ที่ทังหลายมวรฝูงนี้อย่าหื้อได้ไปรู้ไปหันสักภะวะชาติ เท่าหื้อได้เกิดในลักขณะถ้วนเกา ที่พระพุทธเจ้าส้างสมพานมีตั้งว่า เทตาสุคติ มนุสสาสุคคติ เมื่อใดได้เกิดในเทตาสุคคติจุงหื้อประกอบไปด้วยทิพสมบัติอันยิ่งเสมอดั่งจุรรถ มหารถ แลอเนกเทวบุตแลอินทาธิราช เมื่อใดได้ในมนุสสชาตเมืองคนนั้นเล่า จุงหื้อได้เกิดในอุตตมะ ๙ ประการ คือ ขัตติยะพราหมณ์ สะค่วยเสฏี คหบดี หื้อมีประยาปัญญากล้าคมว่องไวสลาดดังอั้นแท้ดีหลี