| ข้อความท้ายเอกสาร | ผูก 1 จ.ศ.1291 ตัวปลีกดสะง้า เข้ามาในเดือน 11 เดือนเกี๋ยวลง 5 ค่ำ พร่ำว่าวันอาทิตย์แล วันที่ 12 ตุลาคม 2473 ตัวปลีมะเมียแล แล้วยามแตรขึ้นสู่เที่ยง พรหมเสนภิกขุ เขียนเมื่ออยู่ปฏิบัติธุเจ้าวงศ์วัดค่าเนิ้งดอนไชย ขอหื้อข้าได้ตั้งอยู่ในธัมม์ 8 ประการไพไจ้ๆ ผูก 2 สระเด็จแล้วเดือนยี่ ขึ้น 12 ค่ำ พร่ำว่าได้วันอาทิตย์ ยามแตรขึ้นสู่เที่ยง พระแจ้พรหมเสนภิกขุ ลิขิต เพื่อหื้อเป็นเกินก่ายฟ้านำเอาตนตัวแห่งข้ากับทังพ่อแม่พี่น้องแห่งข้าจิ่มเทิอะ จ.ศ. 1291 ตัวหนังสือข้าข้อยบ่งามสักคาบแล ผูก 3 จ.ศ. 1292 ปลีกดสะง้า เดือนเจี๋ยง แรมค่ำ 1 พร่ำว่าได้วันพุธ ก็บัวรมวล ปู่หนานธัมมลังกาลิขิตแล้วยามแตรขึ้นสู่เที่ยงเบี่ยงกินตอนวันนั้นแล ผูก 4 สัทธาปู่หนานธัมมลังกาลิขิต ปลีกดสะง้า จ.ศ. 1292 ตัว เดือนเกี๋ยง 9 ค่ำ วัน 4 ยามกองงาย ธัมม์วัดค่าเนิ้งธุเจ้าวงศ์แล ผูก 5 ปู่หนานธัมมลังกา ปลีกดสะง้า จ.ศ. 1292 ตัว เดือนยี่ขึ้น 3 ค่ำ วันศุกร์ ผูก 6 ด้วยเตชะกุสลบุญอันข้าได้สร้างธัมม์พระเจ้าผูกนี้ ข้าจักแผ่ผายอยายบุญอันข้าได้เขียนธัมม์นี้ไพรอดรุกขเทวดา พระยาอินทา พระยาพรหม พระยายม และท้าวจตุโลกทัง 4 แลนางธอรณีตนเลียบโลกทังมวลแล ขออนุโมทนาด้วยข้าจิ่มเทิอะ ข้าจักแผ่นาบุญอันข้าได้สร้างธัมม์พระเจ้าผูกนี้รอดไพเถิงพ่อแม่ข้าแลญาติวงศากับทังภริยาแลบุตรแห่งข้า ขอหื้อได้ไพเกิดชั้นฟ้าแลเมืองนิพพานจิ่มเทิอะ ขอหื้อข้ามีประหยาปัญญาเหมือนดั่งเจ้ามโหสถ ขอหื้อมีความอดเหมือนดั่งเจ้าเตชะเม ขอหื้อข้ารู้จักเทสนาธัมม์ไพบ่ขาด ขอหื้อข้าได้ร่วมนักปราชญ์เจ้าตนมีสีล ขอหื้อข้าได้กินได้ทานไพบ่ขาด ขอหื้ออย่าได้ประมาทคุณธรรม จ.ศ. 1292 ปลีกดสะง้า ระดูเดือนยี่ แรม 11 ค่ำ แลบ้านนากว้าว ปางเมื่อสวาธุเจ้าอภิวงศ์แลเจ้าเหิย ผูก 7 จ.ศ. 1292 ปลีเปิกสะง้า เขียนแล้วเดือนยี่ แรม 12 แล้วตะวันแลงแลนายเหิย เขียนแล้ววัน 2 ปถมะมูลละสัทธาหมายมีหน้อยพรหมเสนาได้สร้างไว้ค้ำชูพุทธสาสนากับวัดค่าเนิ้ง สวาธุเจ้าวงศ์ ผูก 8 ใค่สิกล้ำไพเสียแล้ว บางทีวันตัว 2 ตัว เพราะมันใค่สิกเหลือใจข้าเสียแล้ว พี่ธุพี่พระเหิย ว่าแท้ก็ผ่อเอาเทิอะ บางทีก็ใหย่บางทีก็น้อย บ้านข้าอยู่ศรีถ้อยน้ำรัดแล ผูก 9 เขียนปางเมื่อปฏิบัติสวาธุเจ้าวงศ์วัดนากว้าวไชยวันนั้นแล ผูก 10 ยามตะวันชายลงแลงแล้ว จ.ศ. 1292 ตัวปลีกดสะง้า เดือน 3 ขึ้น 4 ค่ำ พร่ำว่าได้วัน 2 เข้ามาระดูหนาวแล พระเจ้าพรหมเสนภิกขุลิขิต ปางอยู่ปฏิบัติสวาธุเจ้า วัดค่าเนิ้งวันนั้นแล ผูก 11 พ.ศ. 2473 ปลีมะเมีย เขียนแล้วเดือน 3 ออก 13 ค่ำ พร่ำว่าได้วัน 4 หั้นแล เขียนปางเมื่ออยู่ปฏิบัติสวาธุเจ้าวงศ์วัดสันกลางดอนไชย ค่าเนิ้งริมท่งเคล้าตาลใต้ริมจาง ตัวข้อม่อนน้อยบ่จ่างดัดเหล็กจาร เพราะตัวบ่งาม ชะนานแต่ หน้อยแล บ่สุดแล้วเน่อ ใจข้าบ่ตั้ง ใค่สิกแล |
